کیان و نوژان

این مطلب و تو یه وبلاگ خوندم و کلی ذهنم و مشغول کرد هر چند هیچوقت دلم نمیخواد به این مرحله برسم اما دنیا اونجوری که ما میخواهیم پیش نمیرود این مطلب و میزارم تو وبلاگ ات تا وقتی بزرگ شدی و خوندیش یادت بمونه عزیزم: آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی، اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم را بپوشم اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است صبور باش و درکم کن یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور میشدم روزی چند بار لباسهایت را عوض کنم برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور میشدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم وقتی نمیخواهم به حمام بروم مرا سرزنش و شرمنده نکن وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم، ...

...

...

سلام به وبلاگ پسر من خوش اومدین امسال 17 آذر ماه کیلنم 4 سال اش تموم شد و من از اول آذر یه حسی داشتم حسی که فقط موقع 1 سالگی اش تجربه اش کرده بودم خوب به خاطر ماه صفر تولد نمیشد بگیریم با پدرش تصمیم گرفتیم حالا که انقدر بزرگ و عاقل شده یه کادویی براش بگیریم که یادش بمونه که بردیم اش اسباب بازی فروشی تا خودش انتخاب کنه که باورتون نمیشه ارزون ترین و معمولی ترین وسیله رو انتخاب کرد و رو حرف اش هم موند که فقط همین و میخوام و به خواسته اش هم رسید بماند که چقدر با همون نارنجک پلاستیکی اش خوش بود و شب هم با همون خوابید به هر حال من همچنان میخواستم واسه تولدش یه کار موندگار بکنم که به فکرم رسید یه وبلاگ واه اش بسازم یه چیزی که تا همیشه بمونه. ا...